Ky mëngjes Riviere
atëhere,
tretur do t’jetë
Zallishtes së bregut
shkujdesje pushimesh
s’do kemi.
Kafetë dhe gazetat
do nxijnë pasdrekash
seancave të prehjes sonë të lodhur.
Kepucët e Carlit
në kishë a xhami
Godoja do vesh’.
Tek Parku i Tiranës
dashurite kur t’ndizen,
ushtarë manjakë
dhe policë të dehur,
nga dheu do mbijne.
Fjalime patetike për Besën
pabesia ka per t’i mbajtur
tek sheshi i Heroit.
Aparatet e vjedhur ‘Olimpus’
lypsave në trotuare
fotografë të shumtë diletantë
kane per t’u dhuruar
me deshirë.
Vapa e nxeht e asfaltit
kioskat mizerie
ka për t’i zhuritur në mesditë
si një ëndërr e marrë.
Ambalazhet, qeskat e pista,
kokrrat e shalqinjëve,
e gjithë hedhurinat e qytetit,
në një kortezh Disney
Bashkisë kanë për t’i kënduar
përgjat Bulevardid të Madh:
“Haleluja, hale, hale…
Haleluja, hale, hale…luja!”
Bananeshitësit e lumtur,
Viza dhe pashaporta të rreme
kanë për të shpërndarë
ligjerisht.
Dhe Ti menjëherë
Lutjen time
ke per t’kujtuar.
© Copyright Shpetim Alimeta - Dhërmi / Vlore 1994
